Σάββατο 26 Μαΐου 2018

ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ Στον αποστόλη Μωραϊτόπουλο

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑΝΝΗ ΤΣΙΓΚΡΑ (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΔΥΜΙΩΝ)

ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ

Στον αποστόλη Μωραϊτόπουλο (σελ. 59)





Δεν το περίμενα...

Δυο λόγια, πριν τα γαρύφαλλα.
...Φυσικά και σε "φώναξα" χθες, κι εσένα και την Μαρία σου, μαζί με τους δικούς μου αγαπημένους!

Μάλιστα! Τώρα κοίταξα τις φωτογραφίες μου και ναι, στον κήπο φωτογράφησα μετά.

Είχα πετύχει μια μέρα στους τίτλους με τα περιεχόμενα, το γαρύφαλλο και είχα σκοπό, κάποια στιγμή να το φωτογραφίσω, μαζί με τις λέξεις σου, αφού έχω μια γαρυφαλλιά. που επιμένει να ανθίζει...

Χθες, λοιπόν, μετά τα "χρυσά κόλλυβα", λόγω του σημερινού Ψυχοσάββατου, πήρα το βιβλίο σου και κατέβηκα στον κήπο.

Κοίταξα περιεχόμενα, βρήκα σελίδα, πήγα, το βρήκα, έτοιμο το γρήγορο "στήσιμο"!

...Τότε είδα, δίπλα, την αφιέρωση!

Πάγωσα, λίγο. Πίστευα πως τα αφιερωμένα σου, τα πιο προσωπικά, δεν ήταν στο βιβλίο.

Ανεβαίνοντας πάνω, σκέφτηκα, με την πρώτη ευκαιρία, να δω, αν έχει και της... Δε. Στα.Πα.

...
Η πρώτη ευκαιρία, ήταν πριν λίγο. (το λίγο σχετικό).

...Οι άντρες φύτεψαν πιπεριές.
Εγώ έκοψα ένα τριαντάφυλλο και δυο γαρύφαλλα για το προσκυνητάρι του σπιτιού μου...

Μετά, αφού ξέμπλεξα από κάποιες δουλειές (εδώ λιγοστεύει το λίγο), το βιβλίο σου με τα ποιήματα που είναι σε μη σταθερή θέση, με προκάλεσε να θυμηθώ και να ανατρέξω στα περιεχόμενα!

Όταν είδα και της ΔΕ. Στα. Πα....συγκινήθηκα.
Δεν το περίμενα...
Το πήρα σαν απάντηση στα χθεσινά μου...

Σελ. 822. Ποιήματα Γιάννης Τσίγκρας, Εκδόσεις Ενδυμίων.

Μας έκανες Ήρωες, Γιάννη, και αθάνατους...

Δεν ξέρω κατά πόσο αξίζαμε, εμείς οι "φίλοι" σου, δικές σου λέξεις!

Ήθελα να ψάξω και για τα χνάρια, αλλά... δεν θα το κάνω.

Η κάθε "συνάντηση", έχει την δική της στιγμή, είτε "φαίνεται" με αφιέρωση, είτε όχι.

Είτε δημοσιεύτηκε, είτε όχι.

ΑΘΑΝΑΤΟΣ, Φίλε, καρδιάς και όντως, λείπεις !

...Σίγουρα, την έλλειψή σου, δεν την καλύπτει κανένα βιβλίο και το ξέρεις!

Σου έδωσα προτεραιότητα στα χθεσινά μου.

Ψυχή σου ξέρει, "γιατί". 

Κυριακή 20 Μαΐου 2018

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΕΝΕΚΕΝ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΕΝΕΚΕΝ

Δεν είναι ακριβώς το δικαίωμα ενός μολυβιού στη μέθη.
Έχω την υποχρέωση να γράφω και πρόχειρα ποιήματα
-ό,τι σημειώνω,
το εννοώ-
γιατί αλλιώς θα ήμουν ακροβάτης στα όνειρα,
ένας ασκητής της λυρικής ακρίβειας
ενώ υπάρχω και θα χαθώ οικονομίας ένεκεν.

σελ. 573 ΠΟΙΗΜΑΤΑ Γιάννης Τσίγκρας - Εκδόσεις ΕΝΔΥΜΙΩΝ

Ανάρτηση - Θέση για αναμνήσεις στα σχόλια. ΑΝΑΓΚΗΣ ΕΝΕΚΕΝ!

Αναμνήσεις - Διάλογοι, κ.λ.π. που θέλω να γραφούν, να μην χαθούν, ελλείψει χρόνου,  ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΕΝΕΚΕΝ, όπως θα έλεγε κι ο Γιάννης Τσίγκρας!

Ανάρτηση - Θέση για αναμνήσεις στα σχόλια.
ΑΝΑΓΚΗΣ ΕΝΕΚΕΝ!

***

Υγ. Κι επειδή το είχα στην μπάρα, μου ανήκει, δικαίωμά μου να το "φέρω" κι εδώ:

Πέμπτη, 24 Οκτωβρίου 2013


ΣΤΟ ΚΑΘΑΡΟ ΤΗΣ ΒΙΩΜΑ (πηγή)


Η Αγάπη δεν ακούγεται σαν το τζιτζίκι
Στον κλωβό δυο ενωμένων παιδικών χεριών
Καταργεί πολύχρωμες παντιέρες
Και θριαβικά του θανάτου εμβατήρια
Αψίδες δεν ανυψώνει
Τείνει προς το σημείο
Μηδέν
Του λόγου
Κι έξαφνα
Ως πράξη
Γιγαντώνεται

Η Αγάπη ανάβει ένα φως
Στο σκοτάδι της ψυχής 
Όπου νυχτεριδόμορφοι πετούνε δαίμονες  
Υπάρχει ξένη προς 
Το
Ίδιον
Βλέπει τον Άλλο
Κι όχι τους καθρέφτες

Την έμπονη προτείνει προσευχή:

Πέρα απ' την κούφη αγαπολογία
Να μας δοθεί να φτάσουμε
Στο καθαρό της 
Βίωμα

(Στην Κατερίνα Δε. Στα. Πα.)

2 σχόλια:

  1. Κατερίνα δε. στα. πα.11 Νοεμβρίου 2013 - 2:16 μ.μ.
    "Παρούσα", Γιάννη! Είναι μια λέξη που τελευταίως... μας βγάζει απ' τα δύσκολα.
    Η λέξη "Ευχαριστώ", έχει χάσει το νόημά της.

    http://katerinadestapa.blogspot.gr/2013/11/blog-post_8568.html
    Απάντηση

Φόντα...



Επειδή οι πυγολαμπίδες δεν συμφέρουν να είναι βουλωμένες στις γυάλες με καπάκια, Γιάννη μου!

πηγή φωτογραφίας:

Ο μικρός ήρως (Ποίηση Γιάννης Τσίγκρας) Βόλος: Νικόλαος Καραντούρος - Ήρωας και άγαλμα - Ποίηση - Φωτογραφία και κοινές στιγμές


Ο χρήστης Ρουλα Παλαμαρη κοινοποίησε μια δημοσίευση.
παντα ο Γιαννης ..εγραφε για τις ΜΕΓΑΛΕΣ καρδιες...


Νο. 1197. Ο μικρός ήρως
-----------------------------------
Λίγες μέρες πριν ο φίλος Takis Piliotakis μου έστειλε ένα μήνυμα ρωτώντας αν ήξερα περισσότερες πληροφορίες για το άγαλμα του Καραντούρου στην Αναλήψεως και Κύπρου.
30 Ιουνίου 1972. Το θυμάμαι... Χτες διάβαζα ένα σχετικό κείμενο του Γ. Τσίγκρα που το παραθέτω εδώ. Η φωτογραφία είναι από το 

και το απόκομμα είναι από την εφημερίδα Μακεδονία της 1/7/1972
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ του Γιάννη Τσίγκρα
---------------------
Ο Καραντούρος. Ο ανδριάντας του παιδιού που γελάει
προς τη Δύση. Από το 1973. Το τριγωνάκι με το γρασίδι,
στην αρχή της οδού Κύπρου,
παραμένει το ίδιο, όπως τότε που το σκέπαζαν τα ποδήλατα,
τίποτε δεν άλλαξε και στα, γύρω απ’ τα Σχολεία, σπίτια. «Επνίγη προσπαθώντας να σώσει την ζωήν συμμαθητού του».
Εις εκδρομήν. Κούτσαινε, νομίζω. Τα βράδια, ο κοντινός περιπτεράς, τον πλησιάζει και του προσφέρει Καρέλια μπλε κατοστάρι. Εκείνος γνέφει αρνητικά.
Ένας ήρωας παραμένει ήρωας, εννοώ, πέρα από πάθη.
Έστω κι αν τον μαρμαρώσουν.
***


****
Σχ. Εκεί που σμίγουν, ΟΛΑ, Φίλε μου! (Έχω κι άλλες φωτογραφίες εκεί. Ναι και ψιχάλες...)

Ένας ήρωας παραμένει ήρωας, εννοώ, πέρα από πάθη.
Έστω κι αν τον μαρμαρώσουν.

(Συμφωνώ, απολύτως!)

Σχ. 2 Το ποίημα Ο μικρός ήρως, είναι στην σελίδα 284 του νέου βιβλίου του, απ' τις εκδόσεις ΕΝΔΥΜΙΩΝ. 

Παρασκευή 11 Μαΐου 2018

Δεν είχα απάντηση σ' αυτό το "Γιατί".

...Γιάννη, ξέρεις που χάρισα ένα βιβλίο σου! Ε;
Σε ήξερε, είχε διαβάσει τα προηγούμενα, δεν ήξερε ότι Έφυγες...
Ρωτούσε "Γιατί;"
Δεν είχα απάντηση σ' αυτό το "Γιατί".
Μόνο ο Θεός το ξέρει!
Σήμερα ρωτούσα εγώ... (ναι, η δημοσιογράφα...) για τα Κοινά προβλήματα του Βόλου.

...Ξεφύλλιζε συγκινημένος το βιβλίο με τα ΠΟΙΗΜΑΤΑ, που έτυχε να είναι δίπλα, στα γραφειο-κουζινικά μου.

Σ' εκτιμούσαν, Γιάννη, κι ήταν πολλοί!

ΑΘΑΝΑΤΟΣ, Φίλε μου!
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

Περισσότερα, ΕΚΕΙ!

Σάββατο 5 Μαΐου 2018

... Το βρήκα απόψε.

...Ψάχνοντας να βρω έναν άλλο Φίλο, Γιάννη, που ήρθε κοντά σου απόψε, πέτυχα αυτό:
(Μάλιστα...! Αγάντα μου! Δεν θυμάμαι Αν τον ήξερες, να τον κάνεις παρέα... ήταν "ΗΡΩΑΣ", όπως έλεγε. Έχει να σου πει πολλές ιστορίες, Αν γράφεις ακόμα κι ΕΚΕΙ!)
***

Σάββατο, 14 Μαΐου 2011

"Καλές Εμπνεύσεις" στον Γιάννη

Φτάσαμε στα μισά του Μάη και ούτε που το κατάλαβα. Μπορεί να φταίει ο μεγάλος χειμώνας, μπορεί και τα μαζεμένα προβλήματά μου που ζητούσαν λύση.
Δεν έχει σημασία τι φταίει, σημασία έχει πως δεν έχω χρόνο να γράψω όλα όσα θα ήθελα και που αφορούν αυτό το μπλογκ.

Θα μείνω στο κυριότερο για μένα και που με στεναχώρεσε πολύ, κι αυτό είναι η ιντερνετική αποχώρηση του φίλου μου συγγραφέα Γιάννη Τσίγκρα απ' τα μπλογκ. Μου πήρε μέρες για να τον μεταπείσω, όπως μου είχε πάρει χρόνια και για να τον φέρω στην παρέα μας.

Και για τα δυο, νοιώθω άσχημα. Ειδικά η εντολή του "να τα διαγράψω", με τελείωσε!
Ποιος είναι αυτός που θα μπορούσε να σβήσει λέξεις του Γιάννη Τσίγκρα;
Ποιος;
Κι ο κλήρος έπεσε σε μένα...
Για να νοιώσει καλύτερα ο Γιάννης, έπρεπε εγώ να κάνω την "ευθανασία".
ΕΝΟΧΗ, έτσι κι αλλιώς, απ' την Ελληνική Λογοτεχνία που είναι το πιο σκληρό δικαστήριο, για όσους γράφουν, ίσως και όσων διαβάζουν.

Εύχομαι στον Γιάννη, μέσα απ' την ψυχή μου, αυτή του η απόφαση να του βγει σε καλό και να του δώσει χρόνο να γράψει το νέο του μυθιστόρημα, που όλοι θα μιλάνε γι' αυτό και όλοι.... θα τον μάθουν απ' αυτό!

Εύχομαι να είναι γερός και ευτυχισμένος, τόσο ο ίδιος, όσο και η οικογένειά του!

Γιάννη...


"Γιατί γράφουμε;" 6

Τρίτη 1 Μαΐου 2018

όχι μόνο για τις σαχλαμαρίτσες στο Διαδίκτυο.

Κύριο μέρος μηνύματος

***
Συμβουλές Γιάννη του τότε, που θα προσπαθήσω να τις εφαρμόσω τώρα,
μόνο και μόνο, για να μην τολμήσουν κάποιοι να πουν, πως ψάχνομαι για δόξα,
μέσω εκείνου!
Να διαδοθεί το βιβλίο του και βέβαια θέλω, αλλά δε γίνεται να είμαι και αόρατη ή μουγγή!

Μαγιάτικο ΦΩΣ

**

Σάββατο, 18 Φεβρουαρίου 2012


ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΑΠΡΙΛΗΣ

ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΑΠΡΙΛΗΣ

Υπάρχει ο Απρίλης.
Υπάρχει το Εδώ και το Επέκεινα,
Ο Καιρός και η Στιγμή.

Υπάρχει ο Απρίλης
Με τους λεμονανθούς και τις
Βραδινές
Ριγηλές αιθρίες.

Ένα ποδήλατο χρυσό
Υπάρχει ακόμη
Για όσους αγαπούν τα αινίγματα
Λιγότερο
Από τις ανυπόμονες βαλίτσες.
Γιάννης Τσίγκρας
**


...Υπήρχε ο Απρίλης 2018 (αυτές οι φώτο του ανήκουν), μα πάει κι αυτός, ήρθε ο Μάης 2018 και ναι, οι φώτο είχαν κάτι απ' το ΜΑΓΙΑΤΙΚΟ ΦΩΣ  σελ. 700 (πέρασαν και σπουργίτια και χελιδόνια!)

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ - 






Υγ.  Έτσι! Στα σκληρά καθόμαστε εμείς, κι αυτό, μόνο όταν δεν αντέχουμε!
Όρθιοι ή γονατισμένοι ή και σταυροπόδι,  καταγής, ξεχορταριάζοντας ζιζάνια!
Περίπου... σα να προσκυνάμε... τα λουλούδια που δε ξεχνάνε ν' ανθίσουν για μας και να μας αγκαλιάσουν... νοερά, κι ας λείπουμε... από κοντά τους, ζώντες και μή...

Εδώ, ήρθε ήδη, ο Μάης, Γιάννη!
Κι ΕΚΕΙ, φαντάζομαι....

Αν Αφαιρέσεις... (γίνεται συν!)

Αν ΑΦΑΙΡΕΣΕΙΣ

Τίποτα το ενδιαφέρον
δεν υπάρχει σ' ένα φεγγάρι
αν αφαιρέσεις τον κήπο
και την προδοσία

Σελ. 573, ΠΟΙΗΜΑΤΑ - Γιάννη Τσίγκρα, 

Σχ. Λείπει το φεγγάρι και το βιβλίο... απ' τ' άλλα, έχουμε!

Άκου, Φίλος, θα στο πω. Θα σου εξηγήσω τον τίτλο, συνάμα... "θεραπεύομαι μαζί σου", κι ας Λείπεις!

Θυμάσαι που στην συνέντευξη μου είχες πει, πως λυπήθηκες που πήρε πολλά βιβλία σου ένας φίλος σου, κι εσύ στεναχωρέθηκες, γιατί έτσι, δεν έφτασαν σε πολλούς....;

Άκου με και μένα, πάρε και μια αρνητικούλα κριτική!

...Θα ήθελα να πάρω πολλά, είχα μεγάλη λίστα, μα δεν έφτανα οικονομικά, ακόμα και με την έκπτωση!...

Λοιπόν, εκεί που τα μέτραγα και κάνω τις οικονομίες μου, ακόμα, (θέλω να σε θέλουν! για να σε χαρίσω), προέκυψε αυθόρμητα να πω σε μια γνωστή μου:
"Αν θέλεις, σου χαρίζω ένα, αφού ακόμα... δεν τα "παρέδωσα" όλα..."

Το κοίταξε στα πεταχτά, διάβασε δυο - τρία ποιήματα και ΝΑΙ, ήταν ΚΥΡΙΑ!
Δεν μου το στέρησε, λέγοντάς μου, την αλήθειά της:
"Ο Φίλος σου ήταν πολύ καταθλιπτικός, κι επειδή δεν είναι η στιγμή μου και δεν θα το διαβάσω, δεν θα στο στερήσω! Ίσως τα διηγήματα, όταν βγουν, με το ΚΑΛΟ! Εγώ ξέρεις, ότι είμαι πολύ αισιόδοξος άνθρωπος και αποφεύγω να "χαλιέμαι". (Κάπως έτσι το είπε.)

...Δεν επέμεινα. (Απορίας άξιον!)

...Είχα μια άρνηση, ένα πλην που με στεναχώραγε... για σένα..., μα ήταν συνάμα... ένα συν, (στα αποθέματα βιβλίων που έχω) και κρυφή χαρά, γιατί θα πάει σε άλλα χέρια... που θα το έχουν ανάγκη, στην στιγμή τους!

Φάσεις είναι τα βιβλία και το ήξερες κι εσύ, το συζητάγαμε, άλλωστε!

Α! Και το πρώτο που χαρίστηκε, "έτυχε" να μην προλάβει να φτάσει καθόλου σπίτι!
Ήταν άνθρωπος που θαύμαζε την ποίησή σου, πολύ! (Εγώ σε είχα "δείξει", όταν ακόμα ζούσες και με ευχαρίστησε από τότε, πολύ!)
Για την ακρίβεια, έτυχε να περάσει από κει, την μέρα που μου τα παρέδωσαν!
Ψέματα, λέω! Μου το έστειλε, πριν το παραλάβει, να γράψω αφιέρωση και την άλλη μέρα, πήγε πρωί - πρωί, με δώρο πακέτο κρασιά Αγχιάλου και το πήρε!
Αλληλοσυγκίνηση!
Και δεν πίνω!
Κέρασα... στην Μνήμη σου, Φίλε!
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

Θυμήθηκα και κάτι άλλο, θα το βρω και θα το φέρω.
Επειδή με "μάλωνες"... για σαχλμαρίτσες.... (ίσως το ίδιο κάνω και τώρα), ίσως, για να μου ανεβάζεις το ηθικό, χάριν φιλίας, κι όχι Λογοτεχνίας! (τότε)   

Τα όρια Των πραγμάτων Κυνηγούν τα όρια τους ...


Δευτέρα, 13 Φεβρουαρίου 2012


ΟΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ



Μας περιμένει ένας τόπος καθαρός
Όσο ο βυθός των ματιών του Ιησού


Εκεί,
Σ΄ έναν ουρανό που χρωμάτισε ο Χέλντερλιν
Κι ατένισαν ο Υπερίων και η Διοτίμα

Ατμίζονται κυανοί οιωνοί 

Αλλά δεν είναι δικά τους όσα 
Χρυσά
-Μ'υπόκρουση ένα βαρύ χερουβικό-
Αργοπέφτουν
Πτίλα 

Δρομαία άσπιλα νέφη
Μετασχηματίζονται
Σε τρυφερές, των εφηβικών μας ενυπνίων, κόρες 

Τα πιο λευκά μας τυλίγουν γιασεμιά


Τα όρια
Των πραγμάτων
Κυνηγούν τα όρια τους -

Κι αυτό στο διηνεκές

Όπως, ακριβώς, συμβαίνει με τη μουσική
Γιάννης Τσίγκρας


****************



ΠΟΙΗΜΑΤΑ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΓΚΡΑΣ - 










Σχ. Δεν είχες σχόλια, τότε...

Βαρύς, Φίλε μου, βαρύς! Βυθίστηκες στα πιο λευκά γιασεμιά, κι ας μας έφτασε κι ο αέρας... της Αφρικής! Έχουν τόσο άρωμα, που δεν βλέπεις πια, μόνο νιώθεις!