SPLEEN
Kαι γεύεσαι, ώς το γλαυκό Επέκεινα, σάρκα γης σηπεδόνας
Ώσπου, σε δράμα ευδίας θαλασσινής, στικτής από εσμό ναυτίλων
Αραιοϋφαντη να πέσει αυλαία λευκών πτίλων
Σημαίνοντας το θάνατο που ακολουθεί το σφύριγμα σφενδόνας.
Πλάι μας ψυχρόαιμοι μαζεύουν των διαδικτύων βράχων τα κυκλάμινα
Και ως παγοπώλαι ονήλατοι κυκλοφορούν του αιώνα οι Επιμηθείς.
Το ναι ακούγεται ως ου. Ψίθυροι θρόες στα αυτιά:"μη κοιμηθείς
ή "ειρήνευσε". Και η μονολόγιστη ευχή μόνη μας άμυνα. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου