Δεν το περίμενα...

Δυο λόγια, πριν τα γαρύφαλλα.
...Φυσικά και σε "φώναξα" χθες, κι εσένα και την Μαρία σου, μαζί με τους δικούς μου αγαπημένους!

Μάλιστα! Τώρα κοίταξα τις φωτογραφίες μου και ναι, στον κήπο φωτογράφησα μετά.

Είχα πετύχει μια μέρα στους τίτλους με τα περιεχόμενα, το γαρύφαλλο και είχα σκοπό, κάποια στιγμή να το φωτογραφίσω, μαζί με τις λέξεις σου, αφού έχω μια γαρυφαλλιά. που επιμένει να ανθίζει...

Χθες, λοιπόν, μετά τα "χρυσά κόλλυβα", λόγω του σημερινού Ψυχοσάββατου, πήρα το βιβλίο σου και κατέβηκα στον κήπο.

Κοίταξα περιεχόμενα, βρήκα σελίδα, πήγα, το βρήκα, έτοιμο το γρήγορο "στήσιμο"!

...Τότε είδα, δίπλα, την αφιέρωση!

Πάγωσα, λίγο. Πίστευα πως τα αφιερωμένα σου, τα πιο προσωπικά, δεν ήταν στο βιβλίο.

Ανεβαίνοντας πάνω, σκέφτηκα, με την πρώτη ευκαιρία, να δω, αν έχει και της... Δε. Στα.Πα.

...
Η πρώτη ευκαιρία, ήταν πριν λίγο. (το λίγο σχετικό).

...Οι άντρες φύτεψαν πιπεριές.
Εγώ έκοψα ένα τριαντάφυλλο και δυο γαρύφαλλα για το προσκυνητάρι του σπιτιού μου...

Μετά, αφού ξέμπλεξα από κάποιες δουλειές (εδώ λιγοστεύει το λίγο), το βιβλίο σου με τα ποιήματα που είναι σε μη σταθερή θέση, με προκάλεσε να θυμηθώ και να ανατρέξω στα περιεχόμενα!

Όταν είδα και της ΔΕ. Στα. Πα....συγκινήθηκα.
Δεν το περίμενα...
Το πήρα σαν απάντηση στα χθεσινά μου...

Σελ. 822. Ποιήματα Γιάννης Τσίγκρας, Εκδόσεις Ενδυμίων.

Μας έκανες Ήρωες, Γιάννη, και αθάνατους...

Δεν ξέρω κατά πόσο αξίζαμε, εμείς οι "φίλοι" σου, δικές σου λέξεις!

Ήθελα να ψάξω και για τα χνάρια, αλλά... δεν θα το κάνω.

Η κάθε "συνάντηση", έχει την δική της στιγμή, είτε "φαίνεται" με αφιέρωση, είτε όχι.

Είτε δημοσιεύτηκε, είτε όχι.

ΑΘΑΝΑΤΟΣ, Φίλε, καρδιάς και όντως, λείπεις !

...Σίγουρα, την έλλειψή σου, δεν την καλύπτει κανένα βιβλίο και το ξέρεις!

Σου έδωσα προτεραιότητα στα χθεσινά μου.

Ψυχή σου ξέρει, "γιατί".