Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2019

Έχε υπομονή, λίγο ακόμα, Ρούλα

Κι άλλη συνάντηση με πέτρες, απόψε και νιώθω πως πρέπει να κρατήσω κι αυτή την πέτρα, με αφορμή την υπομονή που κάνω για τον Γιάννη, γιατί ασχολήθηκα μόνο με την Ποίησή του, κι όχι για την Πίστη του, στις φιλικές μας και πνευματικές μας συζητήσεις.
Το θεωρώ βασικό μου ΧΡΕΟΣ, ίσως να το ζητά και η ψυχή του, από Εκεί, Ψηλά, τρία χρόνια μετά.
(Δεν μπορεί να είναι τυχαίο, το ότι πέτυχα το ξεχασμένο blog, αυτές τις μέρες! κ.λ.π.)

Τα δικά μου θα τα συμπληρώσω μετά ή θα κάνω έναν πρόλογο σε άλλη ανάρτηση.

Κρατάω στα πρόχειρα αυτή την ανάρτηση, προς το παρόν, για να μην επιβαρύνω την ατμόσφαιρα ενός δικαστηρίου, (και πολλών), περιττού, κατά την γνώμη μου και άδικου.

***
ο 6.718 δικηγορος!!!
πως θα τον αντιμετωπισω;;;
αχ!!!!


***
ΣΧ. Με την ΑΛΗΘΕΙΑ, Ρούλα μου και ΜΟΝΟ!
Την έχεις,! Ούτε ο ίδιος ο Γιάννης θέλει τ' άδικο και το ψέμα, ούτε ο ΙΔΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ!
Έχε υπομονή, λίγο ακόμα!
Ξημ. 12/11/19 2:51, Τρίτης

Δεν υπάρχουν σχόλια: