Το Blog αυτό, ΤΕΛΟΣ!

Το Blog αυτό,
ενώ ήταν ιδέα του Γιάννη, ακόμα και ο τίτλος, έτυχε... (λόγοι υγείας του, ανακατεύτηκε και με το Φεις, μετά) να μείνει ανενεργό.
Στην αρχή μόνο, αναδημοσίευα τα ποιήματά του, διορθώνοντας ότι δεν ήξερε, πρόσθετα και ανάλογη φώτο με το θέμα του, του το έδειχνα, κι όταν έλεγε οκ, μετά το πήγαινα στο μπλογκ του.
Μετά μου είπε να σβήσω όλες τις φώτο (εδώ έσβησα πόσα μπλογκς! κόποι και κόποι!) εκτός από δυο τρεις, που ακόμα υπάρχουν εκεί.

Απ' τα πολλά σβησίματα και παθήματα, κι αφού μετά μετάνιωνε, γιατί είχε χάσει ύλη, κι εγώ δεν την είχα κρατήσει, τον έμαθα μετά και συνήθως αναδημοσίευα τα πάντα του, κυρίως για να μην χαθούν!

Τώρα ο Γιάννης δεν γράφει, πια, Έφυγε, δεν μετράει ποια τα λάικ, ούτε με μαλώνει που λείπει το δικό μου, όπως τότε.

Είμαι βεβαία, πως ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ, ούτε που τον νοιάζει για το βιβλίο του εδώ στη γη!
Άλλα "βλέπει" και για μας εδώ κάτω, έχει χάσει πάσα ιδέα!

"ΚΟΙΝΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ" το βάφτισε, που να φανταστεί, πως αν συνεχιστεί και παραμείνει έτσι... θα ξεφύγει πολύ απ' την Τέχνη....
και:

θα πρέπει ν' αλλάξει και ο τίτλος!!!

Για να μην τον αλλάξω λοιπόν, εν βρασμώ και γράψω κάτι άλλο,
ενημερώνω πως εγώ, η Κατερίνα που μου τά 'πανε, (που μου τα λένε και θα μου τα ξαναπούνε),

εδώ:
έρχεται η ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΙΓΗ,

ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ, για την μνήμη του Γιάννη.

Αν προκύψει κάτι να πω, έχω τόσα άλλα μπλογκς.

Προσεχώς θα σβήσω ότι έπαψε (λέει) να ισχύει.



                                     ΤΕΛΟΣ, αλλά Ελληνικά που τόσο πολύ του άρεσαν!