Να και τα ενθύμιά μας!
Τελικά, ίσως αυτό το ταξίδι στο καφενείο, να ήταν μόνο για να γνωρίσω καλύτερα την λογοτεχνία και την ποίηση, μέσω της στέρησης!
Ευχαριστώ ξανά και όσο θα ζω, τον Γιάννη, που κράτησε γερά το τιμόνι σ'αυτές τις ξεχωριστές μου στιγμές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου